O convenio de Istambul sobre violencia contra a muller entrará en vigor o 1 de agosto

A importancia do Convenio estriba en que supón o primeiro instrumento de carácter vinculante no ámbito europeo en materia de violencia contra a muller e a violencia doméstica, e é o tratado internacional de maior alcance para facer fronte a esta grave violación dos dereitos humanos, establecendo unha tolerancia cero con respecto á violencia cara á muller.


O Convenio do Consello de Europa sobre prevención e loita contra a violencia contra a muller e a violencia doméstica (Convenio de Istambul), aberto á firma en Istambul o 11 de maio de 2011, entrará en vigor de forma xeral e para España o 1 de agosto de 2014, xa que se acadou o número mínimo de dez Estados membros da organización que o ratificaron, tal e como estipula o artigo 75 do Convenio.

O Consello de Ministros do 26 de xullo de 2013 adoptou un Acordo polo que se aproba a firma "ad referendo" do Convenio e dispúxose a súa remisión ás Cortes Xerais. O 19 de febreiro de 2014, as Cortes Xerais concederon a autorización para que o Estado poida prestar o consentimento para obrigarse por medio deste Convenio. E o 11 de abril de 2014, España depositou o Instrumento de Ratificación do Convenio. O Convenio foi publicado no BOE do venres 6 de xuño de 2014.

Os seguintes países ratificaron o Convenio a data de hoxe: Albania, Andorra, Austria, Bosnia e Herzegovina, Dinamarca, Italia, Montenegro, Portugal, Serbia, España e Turquía.

A importancia do Convenio estriba en que supón o primeiro instrumento de carácter vinculante no ámbito europeo en materia de violencia contra a muller e a violencia doméstica, e é o tratado internacional de maior alcance para facer fronte a esta grave violación dos dereitos humanos, establecendo unha tolerancia cero con respecto á violencia cara á muller.

A violencia contra a muller recoñécese no Convenio como unha violación dos dereitos humanos e como unha forma de discriminación, considerando responsables aos Estados se non responden de maneira adecuada.

Os fundamentos do Convenio son:

  1. Previr a violencia, protexer ás vítimas e establecer accións xudiciais contra os agresores.
  2. Sensibilizar e facer un chamamento a toda a sociedade, especialmente aos homes e nenos, para que cambien de actitude e rompan cunha cultura de tolerancia e negación que perpetúa a desigualdade de xénero e a violencia que a causa.
  3. Destacar a importancia dunha actuación coordinada de todos os organismos e servizos oficiais pertinentes e a sociedade civil.
  4. A recollida de datos estatísticos e de investigación sobre todas as formas de violencia contra a muller.


O Convenio contempla como delito todas as formas de violencia contra a muller: a violencia física, psicolóxica e sexual, incluída a violación; a mutilación xenital feminina, o matrimonio forzado, o acoso, o aborto forzado e a esterilización forzada. Isto implica que os Estados deberán introducir nos seus sistemas xurídicos estes delitos.

A práctica totalidade das condutas incluídas no Convenio son perseguidas no ordenamento xurídico español. O matrimonio forzado introdúcese como delito no Proxecto de Lei Orgánica de reforma do Código Penal, que se está a tramitar no Congreso.

Ademais, a análise do nivel de cumprimento do Convenio por parte de España na actualidade é moi elevado.

Os fundamentos e alcance do Convenio están acordes coa normativa e actuacións levadas a cabo por España nesta materia, pois entre as obrigacións aos Estados do Convenio de Istambul destacan algunhas medidas xa consolidadas no noso país, como:

  • A formación dos distintos colectivos de profesionais que interveñen nas situacións de violencia de xénero.
  • O servizo 016 de información e de asesoramento xurídico en materia de violencia de xénero, gratuíto e dispoñible as 24 horas do día, os 365 días do ano.
  • O deseño e permanente actualización dun sistema de información estatística de datos relativos a violencia de xénero.
  • A sensibilización da cidadanía e a prevención da violencia de xénero mediante a realización de campañas de información e sensibilización.
  • A existencia da obrigación de denunciar de quen por razón dos seus cargos, profesións ou oficios tiveren noticia dalgún delito público, como o son os distintos delitos de violencia contra a muller.
  • Asegurar que as vítimas teñan acceso a medidas de protección especial.

O Consello de Europa é a principal organización europea de dereitos humanos. O Consello está composto por 47 Estados Membros, cubrindo case todo o continente europeo. O seu principal obxectivo é desenvolver principios comúns democráticos e legais en Europa mediante unha serie de instrumentos xurídicos de protección cidadá.

O Convenio do Consello de Europa sobre prevención e loita contra a violencia contra a muller e a violencia doméstica (Convenio de Istambul) foi publicado no BOE do venres 6 de xuño de 2014, que se pode atopar na seguinte ligazón:

 http://www.boe.es/boe/dias/2014/06/06/pdfs/BOE-A-2014-5947.pdf