A importancia do Convenio estriba en que supón o primeiro instrumento de carácter vinculante no ámbito europeo en materia de violencia contra a muller e a violencia doméstica, e é o tratado internacional de maior alcance para facer fronte a esta grave violación dos dereitos humanos, establecendo unha tolerancia cero con respecto á violencia cara á muller.
O Convenio do Consello de Europa sobre prevención e loita contra a violencia contra a muller e a violencia doméstica (Convenio de Istambul), aberto á firma en Istambul o 11 de maio de 2011, entrará en vigor de forma xeral e para España o 1 de agosto de 2014, xa que se acadou o número mínimo de dez Estados membros da organización que o ratificaron, tal e como estipula o artigo 75 do Convenio.
O Consello de Ministros do 26 de xullo de 2013 adoptou un Acordo polo que se aproba a firma "ad referendo" do Convenio e dispúxose a súa remisión ás Cortes Xerais. O 19 de febreiro de 2014, as Cortes Xerais concederon a autorización para que o Estado poida prestar o consentimento para obrigarse por medio deste Convenio. E o 11 de abril de 2014, España depositou o Instrumento de Ratificación do Convenio. O Convenio foi publicado no BOE do venres 6 de xuño de 2014.
Os seguintes países ratificaron o Convenio a data de hoxe: Albania, Andorra, Austria, Bosnia e Herzegovina, Dinamarca, Italia, Montenegro, Portugal, Serbia, España e Turquía.
A importancia do Convenio estriba en que supón o primeiro instrumento de carácter vinculante no ámbito europeo en materia de violencia contra a muller e a violencia doméstica, e é o tratado internacional de maior alcance para facer fronte a esta grave violación dos dereitos humanos, establecendo unha tolerancia cero con respecto á violencia cara á muller.
A violencia contra a muller recoñécese no Convenio como unha violación dos dereitos humanos e como unha forma de discriminación, considerando responsables aos Estados se non responden de maneira adecuada.
Os fundamentos do Convenio son:
O Convenio contempla como delito todas as formas de violencia contra a muller: a violencia física, psicolóxica e sexual, incluída a violación; a mutilación xenital feminina, o matrimonio forzado, o acoso, o aborto forzado e a esterilización forzada. Isto implica que os Estados deberán introducir nos seus sistemas xurídicos estes delitos.
A práctica totalidade das condutas incluídas no Convenio son perseguidas no ordenamento xurídico español. O matrimonio forzado introdúcese como delito no Proxecto de Lei Orgánica de reforma do Código Penal, que se está a tramitar no Congreso.
Ademais, a análise do nivel de cumprimento do Convenio por parte de España na actualidade é moi elevado.
Os fundamentos e alcance do Convenio están acordes coa normativa e actuacións levadas a cabo por España nesta materia, pois entre as obrigacións aos Estados do Convenio de Istambul destacan algunhas medidas xa consolidadas no noso país, como:
O Consello de Europa é a principal organización europea de dereitos humanos. O Consello está composto por 47 Estados Membros, cubrindo case todo o continente europeo. O seu principal obxectivo é desenvolver principios comúns democráticos e legais en Europa mediante unha serie de instrumentos xurídicos de protección cidadá.
O Convenio do Consello de Europa sobre prevención e loita contra a violencia contra a muller e a violencia doméstica (Convenio de Istambul) foi publicado no BOE do venres 6 de xuño de 2014, que se pode atopar na seguinte ligazón:
http://www.boe.es/boe/dias/2014/06/06/pdfs/BOE-A-2014-5947.pdf